استاد

شاگرد: استاد! وقتی هم سن و سال من بودید حال و روزتان مثل الان من بود یا بهتر بودید؟!

استاد: وقتی به سن تو بودم اصلا حال و روز خودم را نمی فهمیدم. سرگشته بودم. مست بودم. حیران بودم. هرچه چشمانم می باریدند آتش دلم خاموش نمی شد.

شاگرد: یعنی خیلی بهتر بودید. هان؟

استاد: گفتم که، حال و روز خودم را نمی فهمیدم. اما یک چیز را میدانم؛ وقتی به سن تو بودم استادی نداشتم.