اندیشه
جمعه, ۲۸ شهریور ۱۳۹۳، ۱۱:۰۸ ق.ظ
عالمی به درویشی گفت: عمری را به بطالت سپری کردی. چند صباحی به مدرسه بیا. علمی بیاموز. پشیمان نمی شوی.
درویش گفت: همه ی این عمر که سپری شد در این اندیشه بودم که چطور می توانم به مدرسه بیایم و علمی بیاموزم اما درویشی را عاطل و باطل خطاب نکنم.
۹۳/۰۶/۲۸
خوب بود...
می دونی چرا؟
چون غارنشینی یه جورایی با درویشی می خونه...